• hoofd_banner_01

Veel voorkomende tomatenziekten en behandelingsopties

Tomatenzijn een populaire groente, maar zijn vatbaar voor verschillende ziekten. Het begrijpen van deze ziekten en het nemen van effectieve bestrijdingsmaatregelen is een belangrijke stap in het garanderen van een gezonde tomatengroei. In dit artikel zullen we de veel voorkomende tomatenziekten en hun bestrijdingsmethoden in detail introduceren, en enkele gerelateerde technische termen uitleggen.

 

Tomaat bacteriële vlek

Tomaat bacteriële vlekwordt veroorzaakt door de bacterieXanthomonas campestris pv. blaasjesen tast vooral bladeren en fruit aan. In de vroege stadia van de ziekte verschijnen er kleine waterige vlekken op de bladeren. Naarmate de ziekte voortschrijdt, worden de vlekken geleidelijk zwart en vormt zich een gele halo eromheen. In ernstige gevallen drogen de bladeren uit en vallen ze af, en verschijnen er zwarte vlekken op het oppervlak van de vrucht, wat leidt tot vruchtrot en de opbrengst en kwaliteit aantast.

Transmissieroute:
De ziekte wordt verspreid door regen, irrigatiewater, wind en insecten, maar ook door besmet gereedschap en menselijke activiteiten. De ziekteverwekker overwintert in ziekteresten en grond en infecteert planten in het voorjaar opnieuw als de omstandigheden gunstig zijn.

Tomaat gevlekte verwelkingTomaat bacteriële vlek

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelingsopties:

Fungiciden op koperbasis: bijv. koperhydroxide of Bordeaux-oplossing, elke 7-10 dagen besproeid. Koperpreparaten zijn effectief in het remmen van de reproductie en verspreiding van bacteriën.
Streptomycine: elke 10 dagen sprayen, vooral in de vroege stadia van de ziekte. Streptomycine remt de bacteriële activiteit en vertraagt ​​de ontwikkeling van de ziekte.

Xanthomonas campestris pv. blaasjes

Xanthomonas campestris pv. vesicatoria is een bacterie die gevlekte verwelkingsziekte veroorzaakt bij tomaten en paprika's. Het wordt verspreid door regenspatten of mechanische transmissie en infecteert de bladeren en vruchten van de plant, waardoor waterige plekken ontstaan ​​die geleidelijk zwart worden en in ernstige gevallen ervoor zorgen dat de bladeren uitdrogen en vallen.

 

Tomatenwortelrot

Tomatenwortelrotwordt veroorzaakt door verschillende bodemschimmels, zoals Fusarium spp. en Pythium spp. en infecteert vooral de wortels. Aan het begin van de ziekte vertonen de wortels waterige rotting, die geleidelijk verandert in een bruine of zwarte kleur, en uiteindelijk rot het hele wortelsysteem. Zieke planten vertonen stagnerende groei, vergeling en verwelking van de bladeren, wat uiteindelijk leidt tot de dood van de plant.

Transmissieroutes:
Deze ziekteverwekkers worden verspreid via de bodem en het irrigatiewater en vermenigvuldigen zich bij voorkeur bij hoge luchtvochtigheid en hoge temperaturen. Geïnfecteerde bodem- en waterbronnen zijn het belangrijkste transmissiemiddel, en de ziekteverwekkers kunnen ook worden verspreid via gereedschap, zaden en plantenresten.

Tomatenwortelrot

Tomatenwortelrot

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelprogramma:

Metalaxyl: Elke 10 dagen spuiten, vooral tijdens perioden met een hoge ziekte-incidentie. Metalaxyl is effectief tegen wortelrot veroorzaakt door Pythium spp.

Metalaxyl

Metalaxyl

Carbendazim: Het is effectief tegen een verscheidenheid aan bodemschimmels en kan worden gebruikt om de grond te behandelen vóór het verplanten of besproeien in een vroeg stadium van de ziekte. Carbendazim heeft een breed spectrum fungicide werking en is effectief bij het bestrijden van wortelrot veroorzaakt door Fusarium spp.

Carbendazim

Carbendazim

Fusarium spp.

Fusarium spp. verwijst naar een groep schimmels in het geslacht Fusarium die een verscheidenheid aan plantenziekten veroorzaken, waaronder tomatenwortel- en stengelrot. Ze verspreiden zich door de grond en het water en infecteren de wortels en de stengelbasis van de plant, wat resulteert in bruinverkleuring en rotting van de weefsels, verwelking van de plant en zelfs de dood.

Pythium spp.

Pythium spp. verwijst naar een groep waterschimmels van het geslacht Pythium, en deze ziekteverwekkers koloniseren meestal vochtige en overbelaste omgevingen. Ze veroorzaken wortelrot bij tomaten, wat resulteert in bruin worden en rotten van de wortels en stilstaande of dode planten.

 

Tomaat Grijze schimmel

Tomatengrijsschimmel wordt veroorzaakt door de schimmel Botrytis cinerea, die vooral voorkomt in vochtige omgevingen. Aan het begin van de ziekte verschijnen er waterige vlekken op het fruit, de stengels en de bladeren, die geleidelijk bedekt worden met een laag grijze schimmel. In ernstige gevallen rot het fruit en valt het eraf, en worden de stengels en bladeren bruin en rotten.

Transmissieroute:
De schimmel wordt verspreid door wind, regen en contact en reproduceert het liefst in vochtige, koele omgevingen. De schimmel overwintert op plantenresten en infecteert de plant in het voorjaar opnieuw als de omstandigheden gunstig zijn.

Grijze schimmel van tomaat

Tomaat grijze schimmel

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelingsopties:

Carbendazim: Elke 10 dagen sprayen voor een breed spectrum fungicide werking. Carbendazim is effectief tegen grijze schimmel en kan de verspreiding van de ziekte effectief remmen.
Iprodion: elke 7-10 dagen besproeid, heeft een beter controle-effect op grijze schimmel. Iprodion kan de ontwikkeling van de ziekte effectief beheersen en vruchtrot verminderen.

Botrytis cinerea

Botrytis cinerea is een schimmel die grijze schimmel veroorzaakt en een grote verscheidenheid aan planten aantast. Het vermenigvuldigt zich snel in vochtige omgevingen en vormt een grijze schimmellaag die voornamelijk fruit, bloemen en bladeren infecteert, wat resulteert in vruchtrot en een verminderde algehele plantgezondheid.

 

Tomaat grijze bladvlek

Tomatengrijze bladvlek wordt veroorzaakt door de schimmel Stemphylium solani. Aan het begin van de ziekte verschijnen er kleine grijsbruine vlekken op de bladeren, de rand van de vlekken is duidelijk zichtbaar, wordt geleidelijk groter, het midden van de vlekken wordt droog en leidt uiteindelijk tot bladverlies. In ernstige gevallen wordt de fotosynthese van de plant geblokkeerd, stagneert de groei en neemt de opbrengst af.

Transmissieroute:
De ziekteverwekker wordt verspreid door wind, regen en contact en reproduceert het liefst in vochtige en warme omgevingen. De ziekteverwekker overwintert in plantenresten en grond en infecteert planten in het voorjaar opnieuw als de omstandigheden gunstig zijn.

Tomaat grijze bladvlek

Tomaat grijze bladvlek

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelingsopties:

Mancozeb: Elke 7-10 dagen sprayen voor een effectieve preventie en behandeling van grijze bladvlekken. Mancozeb is een multifunctioneel fungicide dat de verspreiding van de ziekte effectief remt.

 

Thiofanaat-methyl: Elke 10 dagen sprayen, met sterke bacteriedodende werking. thiofanaat-methyl heeft een aanzienlijk effect op grijze bladvlekken en kan de ontwikkeling van de ziekte effectief beheersen.

Thiofanaat-methyl

Thiofanaat-methyl

Stemphylium solani

Stemphylium solani is een schimmel die grijze bladvlekken veroorzaakt op tomaat. De schimmel vormt grijsbruine vlekken op de bladeren, met duidelijke randen van de vlekken, en breidt zich geleidelijk uit, waardoor de bladeren eraf vallen, wat de fotosynthese en de gezonde groei van de plant ernstig beïnvloedt.

 

Tomatenstengelrot

Tomatenstengelrot wordt veroorzaakt door de schimmel Fusarium oxysporum, die vooral de stengelbasis infecteert. Aan het begin van de ziekte verschijnen er bruine vlekken aan de basis van de stengel, die zich geleidelijk uitbreiden en rotten, wat resulteert in zwart worden en verwelken aan de basis van de stengel. In ernstige gevallen verwelkt de plant en sterft af.

Transmissieroute:
De ziekteverwekker wordt verspreid via bodem en irrigatiewater en reproduceert het liefst onder omstandigheden van hoge temperatuur en hoge luchtvochtigheid. Geïnfecteerde bodem- en waterbronnen zijn het belangrijkste transmissiemiddel, en de ziekteverwekker kan ook worden verspreid via zaden, gereedschap en plantenresten.

Tomatenstengelrot

Tomatenstengelrot

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelprogramma:

Metalaxyl: Elke 7-10 dagen sprayen, vooral tijdens perioden met een hoge ziekte-incidentie. Metalaxyl is zeer effectief tegen basaalrot van de stengel.
Carbendazim: Het is effectief tegen Fusarium oxysporum, vooral in de vroege stadia van de ziekte.

Fusarium oxysporum

Fusarium oxysporum is een schimmel die tomatenstengelrot veroorzaakt. Het verspreidt zich door de grond en het water en infecteert de wortels en de stengelbasis van de plant, waardoor het weefsel bruin wordt en gaat rotten, wat verwelking en dood van de plant veroorzaakt.

 

Tomatenstamziekte

Tomatenstengelkanker wordt veroorzaakt door de schimmel Didymella lycopersici, die vooral de stengel infecteert. Aan het begin van de ziekte verschijnen er donkerbruine vlekken op de stengels, die geleidelijk uitzetten en ervoor zorgen dat de stengels uitdrogen. In ernstige gevallen barsten de stengels en wordt de plantengroei belemmerd, wat uiteindelijk tot de dood van de plant leidt.

Transmissieroute:
De ziekteverwekker wordt verspreid via de bodem, plantenresten en wind en regen, en geeft er de voorkeur aan zich voort te planten in vochtige en koele omgevingen. De ziekteverwekker overwintert in ziek puin en infecteert planten opnieuw in de lente als de omstandigheden gunstig zijn.

Tomatenstamziekte

Tomatenstamziekte

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelingsopties:

Thiofanaat-methyl: elke 10 dagen sprayen voor een effectieve bestrijding van de stengelziekte. Thiofanaat-methyl remt de verspreiding en vermenigvuldiging van de ziekte en vermindert de incidentie van de ziekte.
Carbendazim: Het heeft een goede bacteriedodende werking en kan in een vroeg stadium van de ziekte worden gebruikt. carbendazim heeft een significant effect op stamziekte en kan de ontwikkeling van de ziekte effectief onder controle houden.

Didymella lycopersici

Didymella lycopersici is een schimmel die tomatenstamziekte veroorzaakt. Het infecteert voornamelijk de stengels, waardoor er donkerbruine vlekken op de stengels verschijnen en deze geleidelijk uitdrogen, wat het transport van water en voedingsstoffen door de plant ernstig beïnvloedt en uiteindelijk tot de dood van de plant leidt.

 

Tomatenziekte

Tomatenziekte wordt veroorzaakt door Phytophthora infestans en komt vaak voor in vochtige, koele omgevingen. De ziekte begint met donkergroene, waterige vlekken op de bladeren, die snel uitzetten en ervoor zorgen dat het hele blad afsterft. Soortgelijke vlekken verschijnen op het fruit en rotten geleidelijk.

Transmissieroute:
De ziekteverwekker wordt verspreid door wind, regen en contact en reproduceert het liefst in vochtige, koele omstandigheden. De ziekteverwekker overwintert in plantenresten en infecteert de plant in het voorjaar opnieuw als de omstandigheden gunstig zijn.

Tomatenziekte

Tomatenziekte

Aanbevolen componenten en behandelingsopties:

Metalaxyl: Spray elke 7-10 dagen om Phytophthora effectief te voorkomen. metalaxyl remt de verspreiding van de ziekte en vermindert de incidentie van de ziekte.
Dimethomorf: Elke 10 dagen spuiten voor een goede bestrijding van Phytophthora. dimethomorf kan de ontwikkeling van de ziekte effectief beheersen en vruchtrot verminderen.

Phytophthora infestans

Phytophthora infestans is een ziekteverwekker die Phytophthora infestans veroorzaakt op tomaten en aardappelen. Het is een waterschimmel die de voorkeur geeft aan vochtige en koele omstandigheden, waardoor donkergroene, waterige vlekken op bladeren en fruit ontstaan ​​die zich snel verspreiden en plantensterfte veroorzaken.

 

Tomatenblad schimmel

Tomatenbladschimmel wordt veroorzaakt door de schimmel Cladosporium fulvum en komt vooral voor in vochtige omgevingen. Aan het begin van de ziekte verschijnt er grijsgroene schimmel op de achterkant van de bladeren en zijn er gele vlekken op de voorkant van de bladeren. Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, breidt de schimmellaag zich geleidelijk uit, waardoor de bladeren geel worden en eraf vallen.

Transmissieroute:
De ziekteverwekker wordt verspreid door wind, regen en contact en reproduceert het liefst in vochtige en warme omgevingen. De ziekteverwekker overwintert in plantenresten en infecteert de plant in het voorjaar opnieuw als de omstandigheden gunstig zijn.

Tomatenblad schimmel

Tomatenblad schimmel

Aanbevolen farmaceutische ingrediënten en behandelingsopties:

Chloorthalonil: Elke 7-10 dagen sprayen voor effectieve bestrijding van bladschimmel Chlorothalonil is een breedspectrumfungicide dat de voortplanting en verspreiding van de ziekte remt.
Thiofanaat-methyl: Elke 10 dagen sprayen voor een effectieve bestrijding van bladschimmel. thiofanaat-methyl is effectief bij het beheersen van de ontwikkeling van de ziekte en het verminderen van bladverlies.
Door het gebruik van wetenschappelijke en redelijke middelen en beheersmaatregelen kunnen tomatenziekten effectief worden gecontroleerd en voorkomen om de gezonde groei van tomatenplanten te garanderen en de opbrengst en kwaliteit te verbeteren.

Cladosporium fulvum

Cladosporium fulvum is een schimmel die tomatenbladschimmel veroorzaakt. De schimmel vermenigvuldigt zich snel onder vochtige omstandigheden en infecteert de bladeren, wat resulteert in grijsgroene schimmel aan de onderkant van de bladeren en gele vlekken aan de voorkant van de bladeren, wat in ernstige gevallen tot bladabcisie leidt.


Posttijd: 28 juni 2024