Aardbeien zijn in de bloeifase gekomen en het belangrijkste ongedierte op aardbeien: bladluizen, trips, spintmijten, enz. begint ook aan te vallen. Omdat spint, trips en bladluizen kleine plagen zijn, zijn ze sterk verborgen en moeilijk in een vroeg stadium te detecteren. Ze reproduceren zich echter snel en kunnen gemakkelijk rampen veroorzaken en grote economische verliezen veroorzaken. Daarom is het noodzakelijk om het onderzoek naar de situatie van ongedierte te versterken om vroegtijdige detectie en vroegtijdige preventie en bestrijding te bewerkstelligen.
Symptomen van schade
1. Bladluizen
De belangrijkste bladluizen die aardbeien beschadigen zijn katoenbladluizen en groene perzikluizen. Volwassenen en nimfen verzamelen zich aan de onderkant van aardbeibladeren, kernbladeren en bladstelen, zuigen aardbeiensap op en scheiden honingdauw af. Nadat de groeipunten en kernbladeren zijn beschadigd, krullen en draaien de bladeren, waardoor de normale groei van de plant wordt beïnvloed.
2. Trips
Nadat de aardbeibladeren zijn beschadigd, vervagen de beschadigde bladeren en laten ze tandafdrukken achter. De bladeren vertonen aanvankelijk witte vlekken en worden daarna tot vellen verbonden. Wanneer de schade ernstig is, worden de bladeren kleiner, krimpen of zelfs geel, droog en verdorren, wat de fotosynthese beïnvloedt; tijdens de bloeiperiode worden de bladeren beschadigd. Schade kan leiden tot vervorming van de meeldraden, onvruchtbaarheid van bloemen, verkleuring van bloembladen, enz. Volwassen insecten kunnen ook fruit beschadigen en de economische waarde van fruit aantasten. Daarnaast kan trips allerlei virussen verspreiden en schade aan de aardbeienproductie veroorzaken.
3. Sterrenschreeuw
De belangrijkste spintsoort die aardbeien beschadigt, is de tweevlekspint. De vrouwelijke volwassen mijt is donkerrood met zwarte vlekken aan beide zijden van het lichaam en is ovaal van vorm. Overwinterende eieren zijn rood, terwijl niet-overwinterende eieren minder lichtgeel zijn. Jonge mijten van de overwinterende generatie zijn rood, terwijl jonge mijten van de niet-overwinterende generatie geel zijn. De nimfen van de overwinterende generatie zijn rood, en de nimfen van de niet-overwinterende generatie zijn geel met zwarte vlekken aan beide zijden van het lichaam. Volwassen, jonge en nimfenmijten zuigen sap aan de onderkant van de bladeren en bouwen een web. In het beginstadium verschijnen sporadische chlorosevlekken op de bladeren en in ernstige gevallen zijn er overal witte stippen verspreid. In ernstige gevallen verschroeien de bladeren en vallen ze af, waardoor de plant vroegtijdig veroudert.
Regels voor voorkomen
1. Bladluizen
Bladluizen bewegen zich meestal rond jonge bladeren, bladstelen en bladonderkanten om sap op te zuigen en honingdauw af te scheiden om de bladeren te besmetten. Tegelijkertijd verspreiden bladluizen virussen en breken ze zaailingen af.
2. Trips
Warm, droog weer bevordert dit. Hij komt elk jaar voor in de zonnekas en broedt en overwintert daar, gewoonlijk 15-20 generaties/jaar; het komt voor in de kas in het voor- en najaar tot aan de oogst. Nimfen en volwassenen liggen vaak op de loer in het midden van bloemen en overlappende bloembladen, en zijn sterk verborgen. Het is voor algemene insecticiden moeilijk om rechtstreeks in contact te komen met de insecten en deze te doden.
3. Sterrenschreeuw
Jonge mijten en nimfen in een vroeg stadium zijn niet erg actief, terwijl nimfen in een laat stadium actief en vraatzuchtig zijn en de gewoonte hebben om naar boven te klimmen. Het tast eerst de onderste bladeren aan en verspreidt zich vervolgens naar boven. Hoge temperaturen en droogte zijn het meest bevorderlijk voor het voorkomen van spintmijten, en langdurige omstandigheden met een hoge luchtvochtigheid maken het moeilijk om te overleven.
Preventie- en controletechnologie
1. Bladluizen
(1) Landbouwmaatregelen:verwijder snel oude en zieke aardbeibladeren en verwijder onkruid rondom de kas.
(2) Fysieke preventie en controle:Plaats insectenwerende netten op ventilatieposities; zet gele borden op om ze in de kas te vangen en te doden. Ze worden gebruikt vanaf de plantperiode. Elke kas gebruikt 10-20 stuks en de hanghoogte is iets hoger dan die van de aardbeiplanten met 10-20 cm. Vang gevleugelde bladluizen en vervang ze regelmatig.
(3) Biologische bestrijding:In de vroege stadia van het voorkomen van bladluizen worden lieveheersbeestjes in het veld vrijgelaten en worden er 100 calorieën per hectare (20 eieren per kaart) vrijgegeven om bladluizen te doden. Besteed aandacht aan de bescherming van natuurlijke vijanden zoals gaasvliegen, zweefvliegen en bladluisbraconide wespen.
(4) Chemische controle:U kunt 25% thiamethoxam waterdispergeerbare korrels 3000-5000 keer als vloeistof gebruiken, 3% acetamiprid EC 1500 keer als vloeistof en 1,8% abamectine EC 1000-1500 keer als vloeistof. Let op het wisselen van medicatie. Besteed aandacht aan het veiligheidsinterval van pesticiden om de ontwikkeling van resistentie tegen pesticiden en fytotoxiciteit te voorkomen. (Opmerking: voor sproeicontrole moet u de bloeiperiode van de aardbei vermijden en de bijen uit de schuur halen als u pesticiden gebruikt.)
2. Trips
(1) Landbouwpreventie en -controle:Verwijder onkruid in groentevelden en omliggende gebieden om de populatiebasis van overwinterende insecten te verminderen. Tijdens droogte is de ziekte ernstiger, dus de schade kan worden beperkt door ervoor te zorgen dat de planten goed worden geïrrigeerd.
(2) Fysieke controle:Om trips te vangen worden blauwe of gele insectenvallen gebruikt, wat effectiever is. Hang 20-30 stuks per hectare, en de onderkant van de kleurenplaat moet 15-20 cm van de bovenkant van de plant verwijderd zijn, en groter worden naarmate het gewas groeit.
(3) Biologische bestrijding:Door het inzetten van natuurlijke vijanden van roofmijten kan de tripsaantallen effectief worden bestreden. Als er trips in de kas wordt aangetroffen, kan het tijdig uitzetten van 20.000 Amblysei-mijten of nieuwe komkommermijten/hectare, eenmaal per maand, de schade effectief onder controle houden. Pesticiden mogen 7 dagen vóór en tijdens de vrijgaveperiode niet worden gebruikt.
(4) Chemische controle:Wanneer de insectenbelasting laag is, gebruik dan 2% emamectine EC 20-30 g/mu en 1,8% abamectine EC 60 ml/mu. Wanneer de insectenbelasting ernstig is, gebruik dan 6% spinosad 20 ml/acre voor bladbespuiting. Bij het gebruik van pesticiden moeten we in de eerste plaats letten op het afwisselend gebruik van verschillende pesticiden om hun resistentie te verzwakken. Ten tweede moeten we letten op het spuiten van pesticiden, niet alleen op de planten, maar ook op de grond tijdens het spuiten, omdat sommige volwassen larven zich in de grond verpoppen. (Amamectine en abamectine zijn giftig voor bijen. Wanneer u ter controle spuit, vermijd dan de bloeiperiode van de aardbei en verplaats bijen uit de schuur als u pesticiden gebruikt; spinosad is niet giftig voor bijen.)
3. Sterrenschreeuw
(1) Landbouwpreventie en -controle:verwijder onkruid in het veld en elimineer de bron van overwinterende insecten; klop onmiddellijk de onderste oude bladinsectenbladeren af en haal ze uit het veld voor gecentraliseerde vernietiging.
(2) Biologische bestrijding:Gebruik natuurlijke vijanden om de populatie spintmijten in een vroeg stadium onder controle te houden en laat Amblysidia barbari vrij in het veld, met 50-150 individuen/vierkante meter, of Phytoseiid-mijten met 3-6 individuen/vierkante meter.
(3) Chemische preventie en bestrijding:Voor het eerste gebruik kan 43% difenazine-suspensie 2000-3000 keer en 1,8% abamectine 2000-3000 keer worden gebruikt voor spuiten. Controle eenmaal per 7 dagen. Het effect van afwisselend gebruik van chemicaliën zal beter zijn. Goed. (Difenylhydrazine en abamectine zijn giftig voor bijen. Vermijd bij het spuiten ter controle de bloeiperiode van de aardbei en verplaats de bijen uit de schuur als u pesticiden gebruikt.)
Posttijd: 18 december 2023
